در ژنراتورهای گازسوز با موتورهای چهار زمانه برای اینکه احتراق صورت بپذیرد نیاز به جرقه دارد که این جرقه توسط شمع به محفظه احتراق انتقال پیدا می کند؛ انرژی احتراق ایجاد شده به پیستون ها انتقال پیدا میکند و درنهایت موتور به حرکت
در می آید. در موتور های زمینی فرمان جرقه از طریق باکس جرقه زن ( ignition box ) به کویل ها و سپس به شمع انتقال پیدا میکند.
در ژنراتورهای مختلف با توجه به مدل و نوع موتور سنسوری بر روی فلایویل و میل سوپاپ نصب میشود که با استارت موتور، سنسورها موقعیت میل لنگ و سوپاپ را به ایگنیشن باکس میفرستد در نتیجه باکس جرقه زن برای اینکه دستور جرقه را در زمان مورد نظر خود ارسال کند از این اطلاعات ورودی استفاده میکند و بعد از آن موتور مطابق الگوریتم و تنظیماتی که بر روی ایگنیشن باکس انجام شده تایم میشود و اجازه استارت داده میشود و مطابق فایرینگ اوردر، در موتور جرقه هایی زده میشود؛ در صورتی که این جرقه ها زودتر و یا دیرتر زده شوند، باعث میشود احتراق یا ناقص انجام شود و یا احتراق در داخل اگزوز انجام شود و در اینصورت موتور در حالت نرمال خود نمیتواند کار کند.
